Ik dacht vroeger dat iedereen wel eens een rare smaak in zijn mond had. Ik vertelde dit eens tegen mijn jonger zusje maar zij kende dat gevoel niet. Ik heb er toen niet lang bij stil gestaan want het gebeurde maar af en toe.
Op één dag vroeg mama mij iets over het avondeten zonder dat ik er op reageerde. Ze dacht eerst dat ik haar een beetje aan het plagen was want ik maakte rare kauwende bewegingen. Toen ik er mee doorging nadat ze haar boos maakte, besefte ze dat er iets aan de hand was.
Ze haalde mijn papa erbij en vroeg of ik me iets herinnerde van wat ze me gevraagd had. Omdat ik mij niets kon herinneren, besloten mijn ouders voor alle zekerheid om eens bij de huisarts langs te gaan. De dokter vroeg of ik soms rare smaken, geluiden of tintelingen voelde? Ik vertelde dat ik af en toe een speciale spaghettismaak in mijn mond had. De dokter raadde een neurologisch onderzoek aan want hij vermoedde dat het epilepsie kon zijn. Hij durfde zich wel niet uit te spreken zonder bijkomend onderzoek. Uiteindelijk bleek dat ik epilepsie had.